Nieuwsbrief 8 - Een inwoner aan het woord: Philia Schlappi, coördinator van Repair Café Tilburg

Berichten Netwerk - 27 september 2017

Delen:

‘Van de eenheid tussen mensen geniet ik’


Philia Schlappi (63 jaar) is een vrijwilligster in hart en nieren. Al vanaf jonge leeftijd zet ze zich via allerlei organisaties belangeloos in voor mede-Tilburgers. Nu is ze coördinator van een aantal Repair Cafés. Daarover gaan we met haar in gesprek.

Bij welke organisatie hoort u en wat doet u bij deze organisatie?

‘Voor de Repair Cafés ben ik coördinator. Mijn taak is zorgen dat er voldoende vrijwilligers in de Repair Cafés beschikbaar zijn en dat er gereedschappen aanwezig zijn. Ik geef leiding aan de vrijwilligers.’

Repair Café is een evenement dat draait om repareren, vermeldt de eigen website. De Repair Cafés vallen onder de Stichting Social Energy dat ervoor ijvert om mensen met elkaar in verbinding te brengen. Wat is voor het Repair Café het belangrijkste doel? De verbinding tussen mensen bevorderen, het aanspreken van het lerend vermogen van mensen of het weggooien van spullen tegengaan?

‘De Repair Cafés zijn ontstaan vanuit het idee mensen te stimuleren minder apparaten weg te gooien, deze te laten repareren. Deze doelstelling – hoewel deze nog steeds belangrijk voor ons is – is iets op de achtergrond geraakt. De nadruk is steeds meer komen te liggen op het bieden van een omgeving aan mensen waar ze een verbinding met elkaar kunnen aangaan. We zien hier veel eenzame mensen binnenkomen waaronder ouderen. Mensen die op hun zolder zoeken of ze nog iets hebben om te laten repareren. Zij hebben behoefte aan een praatje. Daarnaast zien we dat mensen uit praktische overwegingen komen. Bijvoorbeeld alleenstaande mannen laten hier hun kapotte broeken maken.’

Hoe gaat het organiseren van de Repair Cafés in zijn werk?

‘Mensen van wijkraden en de wijkcentra benaderen ons om een Repair Café samen met hen te organiseren. Dan komen mijn man Piet en ik in actie: we zorgen dat alles voor het Repair Café aanwezig is zodat het evenement gesmeerd loopt’. Piet Schlappi is tevens penningmeester van de stichting.

Daarvoor kan Philia Schlappi een beroep doen op een vaste groep van vrijwilligers met uiteenlopende kwaliteiten: naaisters, fietsenmakers, timmermannen en elektriciens. Zij heeft de Repair Cafés van de wijkcentra De Nieuwe Stede en Zuiderkwartier onder haar hoede. In Tilburg Noord (Ypelaar) draait ook het Repair Café met een eigen coördinator. Verder is Philia betrokken bij nieuwe initiatieven, zoals in het Wijkcentrum de Baselaer. ‘Daar zijn we aan het proefdraaien.’ De ambities reiken verder. Philia gedreven als zij is, zou graag met anderen nog Repair Cafés opzetten in stadsdeel Reeshof en de wijk Het Zand.

Repair Café telt 36 vrijwilligers. Hebben jullie daarmee voldoende vrijwilligers?

‘Voldoende mensen om de Repair Cafés te laten functioneren’, aldus Philia Schlappi. ‘Daarentegen kunnen we extra naaisters en fietsenmakers zeker nog gebruiken. Liefst iemand uit de wijk waar we het Repair Café houden.’

Hoe gaat de werving van vrijwilligers in zijn werk?

‘Werving van de vrijwilligers loopt het beste via ontmoetingen in het Repair Café zelf. Mensen hebben allerlei kwaliteiten. Door met mensen te praten kom je erachter waar ze goed in zijn. Zo kwam eens een man met zijn vrouw mee naar het café. Hij bleek een kei in het repareren van fietsen. We vroegen hem als vrijwilliger. Sindsdien is hij onze vaste fietsenmaker.’

Wat voor mensen sluiten zich als vrijwilliger bij jullie aan?

‘Mensen die graag apparaten uit elkaar halen, die graag iets voor anderen doen en die het weggooien van apparaten willen tegengaan. Bijvoorbeeld mensen die gepensioneerd zijn en die tijd hebben om vrijwilligerswerk te doen of mensen met een uitkering. Slechts enkelen hebben een volledige baan.’

De ideale vrijwilliger in jullie ogen is goed met apparaten en goed met mensen? Los van de vraag of de ideale vrijwilliger bestaat?!

‘Als mensen beide kwaliteiten in huis hebben, is dat wel prettig, maar het hoeft niet. Bij ons is een vrijwilliger werkzaam die vanwege zijn beperking, minder goed is in het contact met mensen. Hij is goed in zijn werk en we hebben hem er graag bij. Hij zit daardoor ook beter in zijn vel. In onze Repair Cafés heerst een sfeer dat het gesprek tussen reparateur en klant als vanzelf ontstaat.

Op de website is een ervaringsverhaal van een vrijwilliger te lezen. Deze anonieme persoon vertelt dat het werk voor PC Restart (een ander onderdeel van de centrale organisatie) leidde tot een werkstage bij de gemeente Tilburg en uiteindelijk resulteerde in een betaalde baan. Is dat het ultieme doel om mensen toe te leiden naar een betaalde baan?

‘Nee, dat is niet onze doelstelling. Dit is een uitzondering, weliswaar een mooie uitzondering. Het verhaal is van Ronald (niet zijn echte naam), een jongvolwassene met autisme en een behoorlijk aantal problemen. Ja, het is mooi dat hij nu een baan heeft bij de gemeente. Weliswaar zie je vrijwilligers die kampen met persoonlijkheidsproblematiek bij het Repair Café minder.

Dit voorbeeld toont wel aan hoe het in de praktijk gaat. Bij het Repair Café gaan mensen met elkaar een eenheid vormen; vrijwilligers en bezoekers. Dat geeft elkaar kracht. Ik vind het prachtig om te zien dat iemand, weer op zijn eigen voeten terecht komt. Daar kan vrijwilligerswerk bij helpen.’

En hebben jullie de doelstelling van het verkleinen van de afvalberg behaald?

‘Ja, ik denk het wel. Als ik zie dat mensen die hier eenmaal komen, terugkomen om een apparaat te laten maken dan hebben we ons doel behaald. Een oma die met haar kleinkind komt om een trein te laten repareren, dat juich ik toe. Bovendien leert ze haar kleinkind dat spullen die kapot zijn een tweede leven krijgen, in plaats van een vervangend exemplaar te kopen.’

En hoe zit het met het doel om mensen iets te leren?

‘Als we mensen iets kunnen leren is dat mooi meegenomen. Dat hangt samen met ons doel: mensen in hun kracht zetten. Een Senseo-apparaat herstellen en een zoom leggen in je broek kun je leren. Hoewel een deel van onze bezoekers dit niet wil leren. Zij laten dergelijke herstelwerkzaamheden liever aan onze vrijwilligers over. Dit soort bezoekers komt langs om een kop koffie te drinken. Zij zijn bij ons ook welkom.’

Over aanloop zegt Philia Schlappi niet te klagen: gemiddeld zo’n 18 bezoekers per bijeenkomst van het Repair Café.’ Wie bezoeken de Repair Cafés?

‘We richten ons vooral op mensen met de lage inkomens. Een inschatting: 60 procent van de bezoekers zijn mensen met lage inkomens, 40 procent bestaat uit mensen met de middeninkomens. Er zijn ook mensen die tegen de wegwerpmaatschappij zijn. Vroeger zou je hen ‘geitenwollensokken’ noemen’.

Welke spullen bieden mensen het meeste aan ter reparatie?

‘Er komt veel kleding en elektro binnen. Het zijn vooral mensen met kinderen die fietsen brengen.’

Hoe komt het Repair Café aan haar geldmiddelen?

Geldmiddelen komen binnen via Kansfonds, Stichting Doen, Rabobank, Verrijk je Wijk (gemeente). Mensen kunnen een donatie naar keuze geven voor een reparatie. Met dit geld kan de stichting ‘net’ rond komen, aldus Piet Schlappi.

Wat is uw betrokkenheid op het sociale domein?

‘Mensen ondersteunen, sociale zorg, dat zit gewoon in me.’

Wat maakt het zo leuk om u in te zetten voor het Repair Café?

‘Tijdens het Repair Café ontstaat er een prettige samenwerking tussen mensen; vrijwilligers en bezoekers. Alle aanwezigen genieten daarvan en ik nog het meest. Dan denk ik: die eenheid tussen mensen, zo moet het Repair Café functioneren’.